این شاخص در سال ۲۰۰۵ میلادی توسط فیزیکدانی به نام Jorge E. Hirsch برای اولین بار مطرح شد و همچنین با نام‌ هیرش ایندکس نیز شناخته شده است. این شاخص یک عدد است که میزان اثرگذاری علمی یک دانشمند را به صورت کمی نشان می دهد. نحوه محاسبه این شاخص با در نظر گرفتن تعداد مقالات پر استناد یک محقق و دفعاتی که به آن مقالات توسط سایرین استناد شده است ،می باشد. این شاخص برای بررسی تاثیر گذاری علمی چند دانشمند یا یک موسسه علمی یا دانشگاهها نیز کاربرد دارد.

وسیله اچ ایندکس شاخصی می توان محققان موثر را از پژوهشگرانی که فقط تعداد زیادی مقاله منتشر کرده اند تمایز داد. از کاربرد دیگر آن می توان به مقایسه محققان فعال در یک حوزه علم یکسان اشاره کرد. اچ ایندکس توسط پایگاه های گوگل اسکالر ، آی اس آی و اسکوپوس برای مقالات به زبان انگلیسی و پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC) برای مقالات فارسی قابل محاسبه است.

اگر اچ ایندکس شخصی Q  باشد، یعنی به تعداد Q اثر منتشر شده (مثل مقاله یا کتاب) دارد که به هر کدام از آن‌ها حداقل Q بار ارجاع شده است. بنابراین محاسبه ایندکس اچ بر اساس توزیع استنادات داده شده به آثار منتشرشده مربوط به یک شخص یا یک گروه انجام می شود. برای مثال زمانیکه گفته می شود ایندکس تاثیرگذاری علمی فردی از نظر ایندکس اچ 7 است، یعنی این فرد 7 اثر منتشر شده دارد که به هرکدام از این 7 اثر، حداقل 7 بار ارجاع انجام شده است. این شناسه را می توان به طور دستی یا با استفاده از پایگاه های داده ای مثل ISI web of knowledge  محاسبه کرد.